Το μπαστούνι πηγαίνει στην πιο αδύναμη ή στην πιο δυνατή πλευρά;

Για όσους έχουν προβλήματα ισορροπίας ή κινητικότητας, ένα μπαστούνι μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο βοηθητικό μέσο για τη βελτίωση της σταθερότητας και της ανεξαρτησίας κατά το περπάτημα. Ωστόσο, υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το αν το μπαστούνι πρέπει να χρησιμοποιείται στην πιο αδύναμη ή στην πιο δυνατή πλευρά του σώματος. Ας ρίξουμε μια αντικειμενική ματιά στο σκεπτικό πίσω από κάθε προσέγγιση.

Πολλοί φυσικοθεραπευτές και ειδικοί αποκατάστασης συνιστούν να κρατάτε το μπαστούνι στην πιο αδύναμη πλευρά. Η λογική είναι ότι μεταφέροντας το βάρος μέσω του βραχίονα στην πιο δυνατή πλευρά, μπορείτε να αποβάλετε την πίεση από το πιο αδύναμο πόδι. Αυτό επιτρέπει στο μπαστούνι να παρέχει μεγαλύτερη στήριξη και σταθερότητα στο πιο αδύναμο άκρο.

Επιπλέον, χρησιμοποιώντας τομπαστούνιΣτην αδύναμη πλευρά ενθαρρύνεται ένα αντίθετο μοτίβο ταλάντωσης βραχίονα-ποδιού παρόμοιο με το κανονικό περπάτημα. Καθώς το δυνατότερο πόδι κάνει ένα βήμα μπροστά, το χέρι στην αδύναμη πλευρά ταλαντεύεται φυσικά σε αντίθεση, επιτρέποντας στο μπαστούνι να παρέχει σταθερότητα σε αυτή τη φάση ταλάντωσης.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει επίσης μια ομάδα ειδικών που συμβουλεύουν τη χρήση του μπαστουνιού στην πιο δυνατή πλευρά του σώματος. Το σκεπτικό είναι ότι μεταφέροντας το βάρος μέσω του πιο δυνατού ποδιού και βραχίονα, έχετε καλύτερη μυϊκή δύναμη και έλεγχο του ίδιου του μπαστουνιού.

Όσοι τάσσονται υπέρ αυτής της προσέγγισης επισημαίνουν ότι το κράτημα του μπαστουνιού από την πιο αδύναμη πλευρά σας αναγκάζει να το πιάσετε και να το ελέγξετε μέσω ενός πιο αδύναμου χεριού και βραχίονα. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει την κόπωση και να κάνει τομπαστούνιπιο δύσκολο να κάνετε σωστούς ελιγμούς. Το να το έχετε στην πιο δυνατή πλευρά σας δίνει μέγιστη επιδεξιότητα και δύναμη για χειρισμό με μπαστούνι.

Τελικά, μπορεί να μην υπάρχει ένας καθολικός «σωστός» τρόπος χρήσης ενός μπαστουνιού. Πολλά εξαρτώνται από τα συγκεκριμένα δυνατά και αδύνατα σημεία και τις κινητικές δυσκολίες του κάθε ατόμου. Μια ιδανική προσέγγιση είναι να δοκιμάσετε να χρησιμοποιήσετε το μπαστούνι και από τις δύο πλευρές για να προσδιορίσετε τι σας φαίνεται πιο άνετο, σταθερό και φυσικό για το μοτίβο βάδισης κάποιου.

Μεταβλητές όπως η αιτία του περιορισμού της κινητικότητας, η παρουσία παθήσεων όπως ελλείμματα εγκεφαλικού επεισοδίου ή αρθρίτιδα γόνατος/ισχίου, και οι ικανότητες ισορροπίας του ατόμου μπορεί να κάνουν τη μία πλευρά πιο βέλτιστη από την άλλη. Ένας έμπειρος φυσιοθεραπευτής μπορεί να αξιολογήσει αυτούς τους παράγοντες για να παρέχει μια εξατομικευμένη σύσταση για μπαστούνι.

Επιπλέον, ο τύπος του μπαστουνιού μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο. Aτετραπλό μπαστούνιμε μικρή πλατφόρμα στη βάση παρέχει μεγαλύτερη σταθερότητα αλλά λιγότερο φυσική κίνηση των χεριών σε σχέση με ένα παραδοσιακό μπαστούνι μονού σημείου. Οι ικανότητες και οι προτιμήσεις του χρήστη βοηθούν στον προσδιορισμό της κατάλληλης βοηθητικής συσκευής.

Υπάρχουν εύλογα επιχειρήματα υπέρ της χρήσης μπαστουνιού είτε στην ασθενέστερη είτε στην ισχυρότερη πλευρά του σώματος. Παράγοντες όπως η δύναμη, η ισορροπία, ο συντονισμός του χρήστη και η φύση των κινητικών ελλειμμάτων κάποιου θα πρέπει να καθοδηγούν την επιλεγμένη τεχνική. Με μια ανοιχτόμυαλη προσέγγιση και τη βοήθεια ενός εξειδικευμένου κλινικού ιατρού, κάθε άτομο μπορεί να βρει τον ασφαλέστερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο χρήσης ενός μπαστουνιού για βελτιωμένη βάδιση.